http://www.dezmehrab.ir/wp-content/uploads/2015/09/eghtesad-moghavemati.jpg

 

با توجه به شعار اقتصادی امسال،اقتصاد مقاومتی اقدام و عمل بر خود لازم دانسته ام که با نگاه کلی به چیستی اقتصاد مقاومتی بپردازم و اهمیت این مسئله را در برابر هجمه های اقتصاد غرب مورد بررسی قرار دهم.امیدوارم این موضوع را با نگاهی متقن و منطقی بخوانید و با چشمی باز و استدلالی ،مهمی این مسئله را درک نماییم.

 

در ابتدای بحث،یک مقدمه کوتاهی برای روشن تر شدن موضوع بیان میکنم،همانطور که می دانیم کشور ایران از ظرفیت ها و سرمایه های فراوانی برخوردار است که با همین ظرفیت ها میتوان پیشرفت و توسعه ی چشمگیری را در درون اقتصاد کشور بوجود آورد،همین ظرفیت هایی که غرب در تلاش یک دو راهی غلط و دروغ اینکه یا تسلیمش باشیم یا فشار و تحمل کنیم به ما نشان می دهد اما آنچه بواقعیت ما باید به آن عمل کنیم این است که یا مشکلات و فشار های تحریم را دنبال کنیم یا بوسیله ی اقتصاد مقاومتی به ایستادگی در برابر غرب بپردازیم.

 

در ادامه به چیستی مقوله اقتصاد مقاومتی خواهم پرداخت،اینکه این نوع اقتصاد چیست و چطور میتوان آن را به مرحله ی اقدام و عمل گذاشت؟آیا این مقوله(اقتصاد مقاومتی )صرفا شعار است یا باالواقع می توان آن را اجرایی کرد؟

 

احمدباقری:اقتصاد مقاومتی اقتصادی است مقاوم ساز، بحران زدا که با کاهش وابستگی به بیرون معرفی میشود.اقتصادی که ما ایرانی ها آن را تحت عنوان مقوله کدآمایی می شناسیم که مبتنی بر میدان دادن به مردم در عرصه اقتصاد یا به تعبیری دیگر همکاری نزدیک مردم و مسئولین که با نگاه اشتغال زایی و مصرف کالای داخلی همراه خواهد بود.نقطه شروع این اقتصاد اصلاح الگوی مصرفی ماست. الگویی که ما متأسفانه با تبلیغات مخرب غرب و ترویج برندهای مختلف از آن تبعیت می کنیم که ذائقه های ما را به تجملات و استفاده از کالاهای لوکس وابسته کرده است.تمایلی که ما را به نیازهای غیر ضروری سوق می دهد، نتیجه ای جز افزایش مصرف گرایی و تقاضا را به همراه نخواهد داشت که این مقدمه ی فروپاشی اقتصاد ملی کشور در مقابل فشار و تحریم های خارجی خواهد بود.

چرا ما جوانان الگوی معیشتی ایرانی را جایگزین الگوهای غربی نمی کنیم؟ بله، منظورم الگوی کدآمایی است، الگویی که مردان را کدخدا و زنان را کدبانویی می پروراند که می توانند بدون استفاده از منابع خارجی به منابع داخلی خود اکتفا کرده و معیشت زندگی شان را تأمین کنند.

چرا نگاه مان به آن غرب زدگانی است که وابستگی را سر فصل اقتصاد کشور قرار می دهند؟ باور نداریم که با گسترش فرهنگ اقتصاد مقاومتی در درون جامعه خود می توانیم به حداقل وابستگی به بیرون را داشته باشیم؟

اقتصادی که با تکیه بر گزاره های داخلی نظیر فرهنگ کار، وجدان کاری، اصلاح الگوی مصرف، عدم اسراف و تبذیر و ... می توانیم استحکام ملی را البته نه به صورت مقطعی بلکه به صورت بلند مدت استمرار دهیم.ما جوانانی که در دنیای ارتباطات و تکنولوژی زندگی می کنیم، می توانیم با رعایت نیازهای غیر ضروری و نا معقول، مسیر اقتصادمان را به سمت خودکفایی و استقلال هموارتر کنیم. نگاهی که معیشت را روی پای خود ایستادن می داند، نه چشم دوختن به الگوی غربی ها که هر لحظه ممکن است معیشت را با تهدید و تحریم به خطر بیندازد.                                   

   در پایان به چند نکته برای تسریع در روند این اقتصاد مقاومتی اشاره کوتاهی می کنم:

اولا در پذیرش اقتصاد لیبرالیستی خود داری کنیم و حرکت به سوی اقتصاد معیشت ایرانی را دنبال کنیم.ثانیا در انتخاب الگوی مصرف نگاه به تولید داخل و با توجه به نیازهای طبیعی عمل کنیم. ثالثا اینکه فرهنگ کدآمایی یا اقتصاد معیشت ایرانی و ضرورت بر مقاوم سازی اقتصاد را گسترش و ترویج دهیم. ؛و مورد آخر اینکه ما به ایرانی بودن تولیدات خود احترام بگذاریم و با خرید و حمایت از مصرف کنندگان داخلی،تولید داخل را بار دیگر بتوانیم زنده کنیم.