شبهه ناکارآمدی علوم سیاسی و همچنین نامعلوم بودن آینده کاری و شغلی این رشته از پرکاربردترین شبهات پیرامون علوم سیاسی در ایران است.دانشجویان علوم سیاسی از بدو ورود به این رشته دچار نوعی دوگانگی و سردرگمی در ادمه تحصیل را تجربه می کنند؛به عبارتی دقیق تر آنچه که دانشجوی علوم سیاسی در دوران تحصیل می آموزد با بازار کار همخوانی ندارد و از طرفی بی برنامگی در تدوین نقشه راه علوم سیاسی در ایران بر این معضلات افزوده شده است.
آنچنان رویکرد مدرک گرایی رو به فزونی رفته که دانشجویان با هدف گذاری،دانش گرایی و آگاهی های سیاسی و آموزشی رشته خود بیگانه هستند،این نوع بینش کج اندیشانه،خود به خود منجر به نوعی بی هویتی و سرخوردگی این رشته را بدنبال می آورد.
اما در این نگارش کوتاه،نگاهی متفاوت و واقع گرایانه به این معضل شده و بدنبال راه برون رفتی برای آن دسته از دانشجویانی است که قصد موفقیت در این رشته چالش برانگیز را در آینده دارند خواهد بود.
در این بین دانشجویان و از جمله دانشجویان علوم سیاسی در کشور ،متاسفانه یکی از بیماری های ما،بدبینی و عدم امید به آینده است،بطوری که خود را از قبل محکوم به شکست می دانند.اگر خود را از پیش باخته بدانید قطعا در عمل شکست خواهید خورد،ما باید جنبه مثبت اندیشی و امیدواری را در خود تقویت کنیم.انسانی که نا امید،افسرده ،منفی باف و منفی نگر است نمی تواند در آینده به موفقیت برسد.
اما آن چیزی که محرکه اصلی دانشجویان علوم سیاسی برای موفقیت در آینده پیش روی خود باید احساس کنند ،مقوله مهارت آموزی است.آنچه که تفاوت و تمایز را بین دانش آموختگان در عرصه بازار کار نمایان می کند؛مهارت هایی است که در دوران دانشجویی کسب کرده و به عنوان امتیازی ویژه در اولویت هر نوع گزینش استخدامی قرار خواهد گرفت.
نگارنده بر این عقیده است دانشجوی علوم سیاسی که مهارت آموزی حوزه عمومی و تخصصی را فرا گرفته و حرفه ی دانش علم سیاست را همراه خود یدک می کشد و با این وجود نتواند به موفقیت نسبی در آینده برسد در با سواد بودن خود باید تردید روا داشت.
آنچه که در ادامه به آن اشاره خواهد شد موضوعاتی است که هر چند آشنایی سطحی با آن داشته ایم اما از اثر گذاری ویژه در موفقیت زندگی مان غافل مانده و به صرف مدرک گرایی دل خوش کرده ایم.
دانشجویانی که بدنبال کسب مهارت آموزی هستند بدانند که همه دانشجویان مدرک خواهند گرفت اما برتری و امتیاز ویژه هر فرد در آینده کسب مهارت خواهد بود و آنچه شما را چند پله به موفقیت نزدیک خواهد کرد مهارت آموزی ها است.در ادامه بصورت مختصر به آنچه که دانشجوی علوم سیاسی باید خود را به مهارت های کاربردی مجهز نماید اشاره می کنیم:
در حوزه عمومی مهارت های کاربردی که پایه و اساس هر کنش و فعالیت علمی بر میگردد و همه ی جوانب زندگی آدمی را تحت تاثیر خود قرار می دهد و در موفقیت در آینده بسیار حائز اهمیت تلقی می شود برای مثال می توان چند نمونه را نام برد:
مهارت های کامپیوتری،مهارت فن بیان،مهارت خوب نوشتن،مهارت سخنرانی،مهارت تسلط زبان انگلیسی
و در حوزه مهارت های تخصصی می توان به موارد ذیل در حوزه علوم سیاسی اشاره کرد:
مهارت روزنامه نگاری،مهارت روش تحلیل سیاسی،مهارت روش مطالعه متون تاریخی و سیاسی،مهارت ترجمه متون سیاسی،مهارت مقاله نویسی مهارت ارتباط و تعامل مستمر با نهاد های سیاسی و اجتماعی،مهارت سیاسی شدن(مشارکت سیاسی)فعالیت در احزاب و...
در پایان نگارنده یادآوری می کند که شیوه استخدامی ها،نظام آموزشی در‌کشور،نقش سیاست گذاران ذی ربط در تدوین سیاست های استخدامی و آموزشی در بازار کار دخیل خواهند بود، همچنین قابل ذکر است که تا احساس نیاز به این رشته در کشور شکل نگیرد و به عرصه کاربردی و تاثیر گذاری در عرصه های اقتصادی ،اجتماعی و فرهنگی توجه ویژه نشود همچنان این رشته در بحران بیکاری دست و پنجه نرم خواهد کرد،اما فراموش نکنیم که مهارت آموزی های کاربردی در این بحران ها و معضل های حال حضر تاثیر گذاری خاص خود را خواهند داشت.
احمد باقری بیرمی-دانشچوی کارشناسی علوم سیاسی دانشگاه یاسوج
به جهان علوم سیاسی خوش آمدید